Vanaf donderdag 9 april 1998 stond Eurodusnie een week lang in het teken van dierenrechten. Het Leidsch Dagblad kondigde aan dat er verschillende activiteiten zouden plaatsvinden, waaronder workshops, acties bij (volgens Eurodusnie) dier-vijandige bedrijven en een benefietconcert in de – naast het Eurodusniekantoor gelegen concertzaal – Bar en Boos. De opbrengsten zouden aan acties voor dierenrechten worden besteed. Slechts enkele van bovengenoemde activiteiten haalden de krant.

‘Tafels werden voor de ogen van verbijsterde klanten leeggeveegd’De eerste actie was een demonstratie tegen de McDonald’s op de Beestenmarkt op zaterdag 11 april. Het eerste krantenbericht hierover verscheen op dinsdag 14 april en was erg negatief over Eurodusnie. De krant benadrukte dat er volgens hen veel geweld aan te pas was gekomen. ‘Tafels werden voor de ogen van verbijsterde klanten leeggeveegd, plantenbakken vernield, borden van de muur getrokken en in de glazen toegangsdeur werd een grote ster getrapt.’
De politie greep pas in nadat ‘de vandalen hadden huisgehouden in het restaurant aan de Beestenmarkt’. Een Zweedse demonstrant werd gearresteerd en een ander in de arm gebeten door een politiehond. Na deze actie hebben de demonstranten leuzen geroepen bij het andere McDonald’s filiaal in de Donkermansteeg. Leidsch dagblad 14 april 1998

Een dag later kwam Margreet, lid van Eurodusnie, aan het woord: ‘Zij vindt dat de media veel te eenzijdig belichten over hun actie afgelopen zaterdag tegen de hamburgerzaak.’ De reden van de actie was volgens Margreet dat zij eten serveerden ‘waarvoor dieren worden mishandeld.’ Over het vermeende vandalisme zei ze: ‘Misschien is er zaterdag een plant uit een pot gerukt. De schade die McDonald’s aanricht is veel groter.’ Bovendien werd er volgens haar geen eten van tafel geveegd door leden van Eurodusnie, maar door anderen. ‘Het was een demonstratie en daar kan iedereen aan meelopen.’ Ze sloot af met een positieve noot over de actie. In de Donkermansteeg, bij de andere vestiging van McDonald’s hadden de activisten pannenkoeken gebakken als alternatief voor de hamburgers. Leidsch Dagblad 15 april 1998

Op dinsdag 14 april ging een groep actievoerders naar het politiebureau op de Langegracht, om de vrijlating van de gearresteerde Zweed te eisen. De krant berichtte nog steeds negatief: ‘Nadat zij een tijdje kabaal hadden gemaakt, trokken de demonstranten hekken rond een bouwplaats op de hoek van de Volmolengracht omver en begonnen zij stenen op te rapen. De politie vreesde het ergste, maar de ME kon in de kazerne blijven.’ De Zweed werd niet vrijgelaten en is waarschijnlijk als ongewenste vreemdeling het land uit gezet. Leidsch Dagblad 14 april 1998

Na de actie bij de McDonalds werd op maandag 13 april actie gevoerd bij het Dolfinarium in Harderwijk. Deze actie verliep een stuk rustiger: “De bezoekers kregen pamfletten in de handen geduwd, maar konden gewoon naar binnen.’ Opmerkelijk is dat dit vrijwel het enige is dat over deze rustig verlopen actie is vermeld. Leidsch Dagblad 14 april 1998

‘Daarbij vielen, van de kant van de politie, enkele rake klappen.’Op woensdag 15 april werd er nog een actie gevoerd, deze keer tegen Pharming. Dit bedrijf werd bekend door het klonen van twee kalfjes en het genetisch manipuleren van het DNA van stier Herman. De directe aanleiding voor de demonstratie tegen Pharming was het miljoenencontract dat dit bedrijf twee maanden eerder had gesloten met het Amerikaanse Rode Kruis, voor de productie van geneesmiddelen die uit genetisch gemanipuleerd materiaal werden gewonnen. De sfeer was in het begin ludiek en de demonstranten voerden toneelstukjes op. Later veranderde de sfeer, toen werknemers werden uitgescholden en de toegang naar binnen werd versperd. Dat was het moment waarop de politie ingreep. Er waren ongeveer vijftig demonstranten en de manier waarop het Leidsch Dagblad berichtte lijkt iets positiever te worden, omdat vooral het geweld van de politie werd benadrukt: ‘Daarbij vielen, van de kant van de politie, enkele rake klappen. Eén actievoerder liep een flinke vleeswond op toen hij door een vasthoudende politiehond in het been werd gebeten.’ Leidsch Dagblad 15 april 1998

Hierna werden er in de krant geen nieuwe acties meer vermeld en over de workshops en het benefietconcert werd niet of nauwelijks bericht. Er ontstond nu meer een discussie over de rol van Eurodusnie in de dierenrechtenweek. Wat voor groep was Eurodusnie eigenlijk en wat was hun rol bij de acties? De demonstratie bij de McDonald’s droeg veel bij aan deze discussie. Zo wilden twee VVD-raadsleden het actie- en informatiecentrum van Eurodusnie aan de Boerhaavelaan laten ontruimen. Directe aanleiding daarvoor was de actie bij de McDonald’s en de ‘belegering’ van het politiebureau.  Leidsch Dagblad 16 april 1998

Op deze oproep reageerde Eurodusnie door een brief te sturen aan het stadsbestuur van Leiden. Hierin wilde zij haar rol bij de actie tegen McDonald’s verduidelijken. Volgens Eurodusnie had zij de actie niet zelf georganiseerd, maar was dit gedaan door the Dutch Animal Rights Coalition. Eurodusnie was slechts gastheer geweest van deze actiegroep. Dit was nog niet eerder naar voren gekomen en ook de politie was hier niet van op de hoogte gesteld. Het Leidsch Dagblad vatte de brief samen met de kop: ‘Eurodusnie ontkent actieve rol in actie bij McDonald’s.’ Dat was echter niet wat Eurodusnie in de brief zei. Zij zeiden de actie niet georganiseerd te hebben, maar dat betekent niet dat Eurodusnie-leden niet actief waren bij de actie. Leidsch Dagblad 18 april 1998

‘[W]ij betreuren het dat het Leidsch Dagblad deze brief van Bas, vol vooroordelen en ongefundeerde beweringen, heeft afgedrukt.’Daarna volgden enkele ingezonden brieven en artikelen, waarin Eurodusnie steeds in verband werd gebracht met de actie bij de McDonald’s. Een van deze brieven was van de rechtse activist Marcel Bas. Hij schetste een erg negatief beeld van Eurodusnie: ‘Op grimmige wijze voltrok zich onlangs bij McDonald’s in Leiden een demonstratie door actiegroep ‘Eurodusnie’. De ravage die de actievoerders daarbij aanrichtten, ontmaskerde jammerlijk de ware aard van deze EU-vijandige actiegroep.’ Hij sprak van ‘vandalistische acties’ en ‘intimidatie van McDonald’s’. Leidsch Dagblad 25 april

Hierop kwam zowel een reactie van de linkse vluchtelingenorganisatie (die ook in de Koppenhinksteeg gevestigd was) De Fabel van de illegaal, als een reactie van Eurodusnie zelf. De Fabel van de illegaal benadrukte vooral dat de actie niet door Eurodusnie werd georganiseerd. Ook Eurodusnie beaamde dit en eindigde met een uithaal naar de krant:'[W]ij betreuren het dat het Leidsch Dagblad deze brief van Bas, vol vooroordelen en ongefundeerde beweringen, heeft afgedrukt. Leidsch Dagblad 2 mei 1998

Hoewel Eurodusnie bleef benadrukken de acties niet te hebben georganiseerd, werd zij hier in het Leidsch Dagblad telkens weer mee in verband gebracht. Ook later zou Eurodusnie er nog vaak mee worden geassocieerd. Vooral de acties die uitliepen op geweld of vandalisme werden benadrukt. Hoewel het geweld vaak mee bleek te vallen, beschreef het Leidsch Dagblad dit uitvoerig, wat voor een negatieve beeldvorming zorgde. Het uitdelen van flyers bij het Dolfinarium, het benefietconcert en de workshops kwamen niet of nauwelijks in het nieuws. Bij die acties zou het ook niet zoveel uitmaken of deze nou wel of niet door Eurodusnie waren georganiseerd. Er was nog veel discussie over wat voor groep Eurodusnie nou eigenlijk was. Wat kon men van deze groep verwachten? Waren zij gewelddadig? Juist de acties die uitliepen op geweld of vandalisme, en waar de politie bij ingreep, kregen veel aandacht in het Leidsch Dagblad en droegen bij aan de beeldvorming.