1970
'71
'72
'73
'74
1975
'76
'77
'78
'79
1980
'81
'82
'83
'84
1985
'86
'87
'88
'89
1990
'91
Twee kraakacties met dieren
gepubliceerd op 08 aug 2017 door Charlotte van Rooden

Af en toe verschijnen er in de kranten artikelen over krakers, waarin dieren een grote rol spelen. Extreme voorbeelden zijn de kattenverzamelaarster en kraakster Pleuntje van Poelgeest (zie Rotogravure) en de hondenman Ed van Tol. In 1986 zien we een tweetal voorvallen waar dieren in voorkomen.

Op 12 maart 1986 plaatste het Leidsch Dagblad een grote foto van een ME’er die via een ladder afdaalde uit een pand – met een hond op zijn rug. Onder de foto stond: ‘Met deze bezetter op de nek verliet gisteren een ME’er een gekraakt voormalig schoolgebouw aan de Rijswijkse vliet.’ Volgens de krant hadden ongeveer honderd krakers zich er – met meerdere huisdieren – verschanst achter ‘moeilijk te nemen barricades’. ‘De krakers boden overigens vrijwel geen lichamelijk verzet, en de hond evenmin.’ De politie moest sloopgereedschap, slijp- en zaagmachines inzetten om uiteindelijk tot het torentje van het schoolgebouw binnen te dringen en de krakers te ontruimen. Volgens de krant: ‘De krakers boden overigens vrijwel geen lichamelijk verzet, en de hond evenmin.’ Het pand werd ontruimd na bijna twee jaar gekraakt te zijn. Het was vroeger een gebouw van het Delfts Christelijk Lyceum en was in 1986 eigendom van de rijksgebouwendienst.

In een tweede geval gebruikte de advocaat van een groep krakers, die in 1986 meerdere panden bezette, een ongebruikelijk argument tegen de ontruiming. Er was sprake van een conflict over de waarschijnlijkheid dat een eigenaar zijn pand ook daadwerkelijk wilde opknappen, of dat het eerder ging om een speculatie-geval waarbij het pand toch nog heel lang leeg zou staan.

Tijdens dit conflict had de raadsman van de krakers al laten weten dat indien de vice-president van de rechtbank in Den Haag zou besluiten dat het pand ontruimd moest worden, een langere ontruimingstermijn te zullen eisen. Immers, zo vermeldde de krant (zonder verder commentaar) stond er ‘in het pand een hond van een van de krakers op het punt van bevallen’.

In beide gevallen berichtte de krant vrij droogjes van de aanwezigheid van dieren bij kraakpanden, maar werkte de berichtgeving misschien wel in het voordeel van de krakers. Bij het eerste verhaal werd er een grapje van gemaakt dat krakers een gebouw hadden gebarricadeerd. Ze hadden duidelijk geen wens de ontruiming te laten escaleren, de dieren waren geen verdedigings- of aanvaltactiek geweest. Daar werd bewijs voor geleverd in de vorm van de – vrij bizarre – foto van de ME’er die een hond naar buiten draagt. Bij het tweede bericht lijkt de afwezigheid van elk commentaar van de kant van de journalist er op te wijzen dat het – vrij absurde – argument van de advocaat serieus werd genomen.

Leidsch Dagblad 12 maart 1986, 19 september 1986